Zelfbeschikking en toegankelijkheid

Ons Amsterdam, jouw leven

Smalle, overvolle stoepen, openbare gebouwen zonder lift, ingewikkelde brieven van de gemeente, reizen met een omweg: Amsterdam is niet toegankelijk voor iedereen. Als onze stad niet toegankelijk is voor iedere Amsterdammer, is zij ook niet vrij. Voor BIJ1 is duidelijk dat de stad zich moet aanpassen aan haar inwoners, niet omgekeerd. Een radicaal gelijkwaardige stad is toegankelijk voor iedereen.

Moslimvrouwen wordt opgelegd wat zij wel of niet mogen dragen, mensen die een abortus willen worden regelmatig bedreigd bij de kliniek, en neurodivergente kinderen moeten nog steeds schadelijke therapievormen ondergaan. Voor BIJ1 is dit onacceptabel. In onze stad dient het individuele recht op zelfbeschikking altijd beschermd en nageleefd te worden. Je hebt het recht je te kleden zoals jij wilt, lief te hebben wie jij wilt, je uit te drukken zoals jij wilt, te geloven waarin jij wilt en te gaan en staan waar jij wilt. Dit betekent ook dat je het recht hebt op juiste informatie over zaken die gaan over jouw leven en lichaam, zodat je verantwoordelijke keuzes kunt maken.

Om ervoor te zorgen dat Amsterdam zich aanpast aan haar bewoners en jou de beschikking geeft over jouw lichaam, stelt Amsterdam BIJ1 het volgende voor:

De openbare ruimte is van ons

  • Als het gaat om een toegankelijker Amsterdam, staat ervaringsdeskundigheid voor BIJ1 voorop. In het opstellen van gemeentelijk beleid om Amsterdam toegankelijker te maken, vragen wij mensen met verschillende beperkingen om mee te denken.
  • In Amsterdam dienen nieuwe bouwprojecten in de openbare ruimte toegankelijk te zijn voor iedereen. We volgen hierbij de uitgangspunten van het Verdrag Handicap van de Verenigde Naties en het Handboek Toegankelijkheid. De uitgangspunten van het bouwbesluit zijn hierbij niet voldoende. Ook hierbij vragen wij een groep ervaringsdeskundigen mee te denken, en zij zullen vetorecht (het recht om voorstellen tegen te houden) hebben op het bouwplan.
  • Alle overheidsgebouwen in de gemeente moeten volledig toegankelijk zijn. Gebouwen die nu niet toegankelijk zijn worden zoveel mogelijk toegankelijk gemaakt door bijvoorbeeld het installeren van (stoel)liften en het verwijderen van drempels.
  • Openbare toiletten in de gemeente Amsterdam worden naast gratis, genderneutraal en toegankelijk voor iedereen. Van alle openbare toiletten in Amsterdam zijn er op dit moment maar elf toegankelijk gebouwd en geen met expliciete genderneutrale opties. Elk openbaar toilet dat in de aankomende vier jaar gebouwd wordt moet genderneutraal zijn en toegankelijk zijn voor mensen met een beperking. Ook hier zijn het de inzichten van ervaringsdeskundigen die bepalend zijn.
  • Er zijn meer dan vijfhonderd openbare watertappunten in Amsterdam en deze zijn niet toegankelijk voor iedereen. Wij eisen dat er op korte termijn minstens honderd toegankelijke openbare watertappunten worden bijgebouwd. Hierna zullen alle nieuwe watertappunten op toegankelijkheid gecontroleerd worden, zoals vastgesteld in het VN-verdrag Handicap. Waar mogelijk worden de locaties van al bestaande openbare waterputten toegankelijker gemaakt.
  • Alle geschreven communicatie vanuit de gemeente is op taalniveau B1 en in een groter lettertype. Daarnaast is alle communicatie vanuit de gemeente Amsterdam beschikbaar in braille en in audio/video-format.
  • De Toekomstvisie Sociaal Vervoer van de gemeente Amsterdam is niet voldoende. We kunnen niet wachten tot 2030 met het toegankelijk maken van het Amsterdamse openbaar vervoer. Helemaal niet vanwege de afbouw van het Aanvullend Openbaar Vervoer. BIJ1 eist dat alle bestaande haltes voor 2025 worden omgebouwd naar toegankelijke haltes. De CROW-publicatie 233 Handboek Halteplaatsen wordt hierbij het uitgangspunt. Hetzelfde geldt voor de al opgeleverde maar ontoegankelijke trams zoals de 15G-trams. Alle nieuwe trams zullen geheel toegankelijk worden gebouwd. Hierbij is de evaluatie van ervaringsdeskundigen leidend en niet de portemonnee van de gemeente.
  • De afbouw van het Aanvullend Openbaar Vervoer (AOV) wordt per direct stopgezet. De beperking van het AOV kan alléén samengaan met daadwerkelijk toegankelijk openbaar vervoer. Er wordt dus niet gestart met de afbouw voor 2025. Hierbij gaat de grens aan het aantal kilometers helemaal uit het AOV. Het AOV blijft tot 2025 onbeperkt beschikbaar, betaalbaar, van goede kwaliteit, en stipt. Bovendien mag het AOV alleen overgezet worden op MaaS als zij in Amsterdam geheel in openbare handen is.
  • De standaarden voor de voetgangersruimte zoals vastgelegd in het 2020 beleidskader Ruimte voor de Voetganger worden met spoed en zeker voor 2025 doorgevoerd. Daarbij moeten voetpaden en looproutes altijd vrijgehouden worden van obstakels. Bij de inrichting van de buitenruimte wordt het Handboek Toegankelijkheid standaard gebruikt. Ook worden alle nieuwe openbare speeltuinen toegankelijk gebouwd.
  • De hoeveelheid stoplichten voor mensen met een lagere beweegsnelheid is nog steeds erg laag. Minstens de helft van alle stoplichten in de gemeente Amsterdam moet aangepast zijn aan mensen met een lagere beweegsnelheid. Daarnaast worden alle verkeerslichten gebruiksvriendelijk gemaakt voor mensen met een visuele beperking.
  • Voor slechtziende mensen legt de gemeente Amsterdam geleidelijnen aan bij alle voetgangersoversteekplaatsen en uitritten. Een geleidelijn bestaat uit aangelegde ribbels op de grond zodat mensen hun plaats en richting kunnen bepalen. Geleidelijnen moeten altijd vrijgehouden worden, ook tijdens werkzaamheden in de openbare ruimte.
  • De bestaande ringleiding voor slechthorende mensen in openbare gebouwen, zoals het gemeentehuis en stadskantoren, wordt uitgebouwd. Zo kunnen slechthorende mensen rustig naar één geluidsbron luisteren zonder storende achtergrondgeluiden. Daarnaast wordt de hoeveelheid publieke balies die geschikt zijn voor slechthorende mensen in alle stadsloketten verdubbeld (van één naar twee per loket).
  • Er komt in Amsterdam een informatiecampagne over de Sunflower Lanyard voor onzichtbare beperkingen. De Sunflower Lanyard is een initiatief dat is ontworpen als een teken dat iemand een onzichtbare handicap heeft en extra hulp nodig heeft in het openbaar. Ook zal de gemeente binnen alle openbare gebouwen hier zichtbare informatie over hebben.
  • De gemeente maakt zich sterk voor specifieke ‘prikkelvrije’ winkelmomenten in alle grote supermarktketens in Amsterdam. Hierdoor kan iedereen veilig en op een voor hun prettige manier boodschappen doen.
  • Gemeente Amsterdam let erop dat bij het verlenen van exploitatievergunningen voor terrassen specifiek rekening wordt gehouden met de buurt.
  • Er komt speciale aandacht binnen het Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam voor het melden van validisme. In samenwerking met het meldpunt zal een breed en onafhankelijk onderzoek gedaan worden naar de ervaringen van discriminatie en behandeling van mensen met een beperking. Dit geldt onder andere voor de ervaring met en behandeling in de Wet maatschappelijke ondersteuning, jeugdzorg en bijstand.
  • Mensen met een beperking hebben evenveel recht op seksuele bevrediging als ieder ander, ook als fysieke omstandigheden dit soms moeilijker maken. BIJ1 wil dan ook dat seksuele dienstverlening (ook wel ‘sekszorg’ genoemd) onder de Wet maatschappelijke ondersteuning valt in Amsterdam. Seksuele dienstverlening voor mensen met een beperking valt niet onder Maatwerkvoorziening, maar wordt in samenwerking met lokale verstrekkers van seksuele dienstverlening opgenomen in de Algemene voorzieningen.
  • De gemeente biedt financiële ondersteuning voor de oprichting van meer LHBTIQ+-sportclubs in Amsterdam. Hierbij gaat het ook om clubs en sportgelegenheden die alleen toegankelijk zijn voor trans en non-binaire personen. Daarnaast moeten alle subsidie-ontvangende sportclubs een antidiscriminatiebeleid voeren, waaronder een klachtenbeleid. Ook dringt de gemeente aan op toepassing van de Richtlijn gender- en seksediverse personen van NOC*NSF. Op alle sportlocaties moet een genderneutrale omkleedmogelijkheid beschikbaar zijn.

Jouw lichaam is van jou

  • Anti-abortusdemonstranten worden weggehouden bij alle abortusklinieken in Amsterdam, waar nodig door het ontbinden van de demonstraties. Hiervoor krijgen klinieken ook een snelle communicatieverbinding met de meldkamer van 112.
  • Abortuszorg, inclusief zorg in een later stadium van de zwangerschap, moet voor iedereen toegankelijk zijn, ook voor ongedocumenteerden in Amsterdam. De vergoeding van abortuszorg voor ongedocumenteerden moet dan ook uitgebreid worden van de tien weken-grens tot de 24e week van de zwangerschap.
  • In Amsterdam komt een lijst van klinieken en artsen die de keuze voor abortus respecteren, en hiervan zal binnen GGD Amsterdam actief gebruik gemaakt worden.
  • Daarnaast komt er een informatiecampagne over toegang tot abortus of tot een abortuskliniek in de stad. Dit kan bijdragen aan het makkelijker maken van het abortusproces. Hierbij wordt ook een overzicht van het abortusproces beschikbaar gemaakt op de gemeentewebsite, zodat de stappen makkelijker te volgen zijn.
  • Er wordt in samenwerking met de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde een lijst opgesteld van artsen en instellingen in Amsterdam die bereid zijn te helpen bij vrijwillige levensbeëindiging. Deze lijst is in handen van en wordt gebruikt door GGD Amsterdam. Ook hierbij wordt een overzicht van het proces beschikbaar gesteld op de gemeentewebsite.
  • ABA/DTT is een gedragstherapie die veel gebruikt wordt bij neurdivergente kinderen en jongeren. ABA/DTT focust op het aanpassen of wegnemen van ‘storend gedrag’ bij neurodivergente kinderen en jongeren. Hierbij wordt alleen gekeken naar het gedrag, niet naar de oorzaak van het gedrag, wat meestal te maken heeft met stress en machteloosheid. BIJ1 vindt het belangrijk dat er onafhankelijk onderzoek wordt gedaan naar de resultaten van ABA/DTT. In het verlengde van dit onderzoek zal de gemeente druk uitoefenen op lokale zorginstellingen om geen gebruik te maken van deze therapievorm. De gemeente zal geen subsidie meer geven aan instellingen die ABA/DTT aanbieden.
  • De gemeente Amsterdam gaat actief door met het niet-handhaven van het gedeeltelijk verbod op gezichtsbedekkende kleding (in de volksmond ‘het niqabverbod’ genoemd) om het recht op zelfbeschikking van moslimvrouwen te waarborgen.
  • Binnen de gemeente en haar instanties krijgen medewerkers volledige keuzevrijheid met betrekking tot het opnemen van vrije dagen op basis van religieuze overtuiging.
  • De hoeveelheid begraafplaatsen waar eeuwige grafrust mogelijk is in Amsterdam wordt verdubbeld (van twee naar vier).
  • In Amsterdam komt er meer aandacht voor niet-traditionele gezinsvormen, onder andere door de mogelijkheid van ‘kinderkenning’ bij de Burgerlijke Stand uit te breiden naar meerdere personen per geboorte.

Ga terug naar het programma overzicht | Ga door naar Asiel en migratie