BIJ1 en de discussie om de eroscentra
Op 4 april vond in Pakhuis de Zwijger een debat plaats rondom de geplande eroscentra. In het algemeen zeiden vrijwel alle deelnemers, ook die in het publiek, dat ze niet tegen sekswerkers zijn, maar toch bezwaar hebben dat er een eroscentrum komt in hun wijk. De vraag is waar dan wel. Niet, zoals wordt gesuggereerd dat die zo ver mogelijk uit de bewoonde wereld weg moeten, want het gaat tenslotte ook om de veiligheid van de sekswerkers die na hun werk naar huis moeten, en moeten kunnen rekenen op de handhavers die oproepbaar moeten zijn als er iets aan de hand is. En ook niet, zoals fractievoorzitter Annabel Nanninga van JA 21 voorstelt - zet ze maar op een boot.
v.l.n.r. Lyle Muns, Imane Nadif, Dinah Bons
Dinah Bons, die Amsterdam BIJ1 vertegenwoordigde, benadrukte dat het niet alleen kan gaan over de (vermeende) belangen van de buurtbewoners, maar met name over de sekswerkers zelf. (Zijn dat trouwens geen bewoners?) Waar gaat het om? Dat er op dit moment te weinig veilige werkplekken zijn voor sekswerkers. Dat er een kleinschalig centrum komt voor queer en trans sekswerkers. Het is dus niet de bedoeling dat een eroscentrum, de Wallen gaat vervangen, maar dat er plaatsen bijkomen. De dames op de Wallen willen de keuze hebben om daar blijven, en nee, niet met de gordijnen dicht. Ja er moet meer veiligheid komen en nee, het probleem met te veel toeristen is niet veroorzaakt door de sekswerkers maar door het beleid van de gemeente die een beetje te voortvarend meer toeristen naar Amsterdam wilde halen. Daar hebben we op veel plekken in de stad last van. En nee, het gaat ook niet over drugshandel, die vindt ook overal in Amsterdam plaats. Iedereen kan de coffeeshops vinden.
We hebben het niet nodig dat de overheid voor ons beslist wat goed voor ons is, zegt Dinah. Beslissingen moeten genomen worden in samenwerking met de mensen waar het om gaat. Zo is een probleem ook dat het niet legaal is om op straat of vanuit huis te werken. Een vergunningenstelsel zou alleen moeten functioneren voor de gelegenheidsgevers, die moeten zorgen voor hygiene en veiligheid. Het is dus zeker niet de bedoeling dat de gordijnen dicht gaan op de Wallen.